RESUMEN TEMA 2

 A FORMACIÓN DA TERRA

Hai uns 4.600 millóns de anos, o Sistema Solar estaba en formación e era unha nebulosa de po e gases que se condensara nunha parte da Vía Láctea. Parte desta masa converteuse nunha esfera incandescente, o Sol, e ao seu redor formáronse outras masas, comezando a orbitar ao seu redor: os planetas. Entre eles, por suposto, atopamos a Terra.

A Terra era simplemente unha masa incandescente como o Sol, pero co paso do tempo o seu exterior solidificouse pouco a pouco, ata que orixinou a codia terrestre tal e como a coñecemos hoxe: o chan no que estás de pé. No proceso de formación da Terra, os volcáns xogaron un papel central, e coas súas erupcións provocaron que as masas de lava aumentaran o grosor da codia, ao tempo que xeraban moitos gases.                                Estes gases depositaronse arredor da codia terrestre e deron forma á que se coñece como Atmosfera I. Esta atmosfera dista moito de ser a que coñecemos hoxe en día, pero xunto cos impactos dos meteoritos que chegaron do espazo exterior permitiron a formación de auga. en estado líquido. Co paso do tempo, evolucionou ata a atmosfera actual. Isto permitiu a formación de vida, e aínda hoxe protéxenos dos impactos de meteoritos, ventos solares e permítenos preservar a temperatura e as características climáticas do noso planeta.

ESTRUCTURA INTERNA DA TERRA

ONDAS SÍSMICAS

Son oscilacións que se propagan dende unha fonte (foco ou hipocentro) a través dun medio material elástico (sólido e líquido) transportando enerxía mecánica. Clasifícanse en corporais e superficiais. Os corpos viaxan polo interior da Terra e clasifícanse en Primarios (P) e Secundarios (S).

Existen 4 tipos de ondas sísmicas:

• Ondas P: son as máis veloces, son as primeiras en chegar á superficie, e son ondas de compresión.
• Ondas S: ao propagarse desde o hipocentro, poden atravesar distintas capas do interior terrestre.
• Ondas de Love.
• Ondas de Rayleigh.
• 
  

PLACAS TECTÓNICAS E MOVEMENTOS:

 Fragmento relativamente ríxido de litosfera que se move sobre a astenosfera, unha área relativamente plástica do manto superior. Toda a litosfera está dividida en placas tectónicas, quince delas grandes e máis de corenta microplacas.

Placas tectónicas do mundo

• Placa africana.
• Placa antártica.
• Placa arábiga.
• Placa de Cocos.
• Placa de Juan de Fuca.
• Placa de Nazca.
• Placa del Caribe.
• Placa del Pacífico.
• Placa euroasiática
• Placa filipina
• Placa indoaustraliana
• Placa norteamericana
• Placa de Scotia
• Placa sudamericana

O movemento das placas crea tres tipos de límites tectónicos: límites converxentes, onde as placas se achegan máis entre si, límites diverxentes, onde se separan, e límites transformadores, onde as placas se moven de lado entre si.

SISMOS:

Un terremoto tamén chamado sísmico, terremoto, movemento de terra ou tremor da terra é un fenómeno de sacudida repentina e temporal da codia terrestre producido pola liberación de enerxía acumulada en forma de ondas sísmicas, para a súa medición e localización utilízanse sismógrafos.

Para medir a enerxía liberada úsanse dúas escalas: 

• ESCALA RICHTER: mide a intensidade en base á amplitude das ondas que miden os sismogramas. Non ten límite aínda que o máximo rexistrado foi o de Valdivia (Chile) en 1960, de magnitude 9,6. 

• ESCALA MSK: mide a intensidade, en base aos danos producidos. A intensidade depende da distancia ao epicentro.

VOLCÁNS:

Os volcáns fórmanse cando o material quente do interior da Terra sobe e se derrama sobre a codia. Adoitan formarse nos límites das placas tectónicas, tanto nos límites diverxentes como nos límites de converxencia.

Os volcáns, tendo en conta a frecuencia das súas erupcións, pódense clasificar en tres tipos: activos, inactivos (inactivos) ou extintos.

Os volcáns activos son aqueles que poden entrar en actividade eruptiva en calquera momento, é dicir, permanecen en estado de letargo. Isto ocorre coa maioría dos volcáns, xa que ocasionalmente se fan activos, permanecendo en repouso a maior parte do tempo.